Soms denken we dat we heel ‘grootse’ dingen moeten doen om werkelijk iets bij te dragen aan onze samenleving. Dat je, zeg maar, ook het gevoel hebt dat het wat uitmaakt. Bijvoorbeeld bedreigde dieren gaan helpen in de jungle, een kindertehuis opzetten in een arm land, een gigantische donatie geven aan een goed doel… Kan allemaal, natuurlijk.

Al geloof ik in de basis dat we niet per se zo ver buiten onszelf hoeven te reiken om wat te ‘betekenen’. Het klinkt cliché, maar waarom niet beginnen in je eigen familie, vriendenkring of buurt? Soms hoef je slechts de keuze te maken aardig, toegankelijk, behulpzaam te zijn. Alleen al oprecht een luisterend oor aan iemand bieden, daarbij diegene in zijn of haar waarde laten en zonder acuut datgene wat je hoort direct te interpreteren (want dat is niet werkelijk ‘luisteren’). Weet je hoeveel dat al voor iemand waarmee je omgaat -of misschien zomaar ergens ontmoet- kan betekenen? Hoeveel positieve energie die persoon hieruit kan krijgen?

Je hoeft je daar overigens niet altijd bewust van te zijn: dat je letterlijk iets voor iemand ‘betekent’. Want dan wordt de manier hoe je je gedraagt misschien ook weer iets plastisch. De krachtigste invloed is dat van het hart. De zuiverheid van je intentie. Omdat je met anderen méévoelt en graag helpt.

Toch vind ik het leuk om een mailtje als dit te ontvangen. Spontaan en onverwacht. Vanuit een gesprek wat ik met iemand had, en waar ik zelf helemaal niet ‘groots’ over heb gedacht… “Ik heb door jou weer inspiratie. Dankjewel. Jij maakt het verschil.”