Het was leuk om onlangs weer een interview te doen voor Dé Weekkrant (Den Haag). Dit keer was het met musicalactrice Brigitte Heitzer (o.a. ‘Evita’, ‘Miss Saigon’). Althans, in de musical heeft ze inmiddels haar sporen verdiend, maar nu speelt ze voor het eerst in een toneelstuk, en niet het minste: ‘Dial M for Murder’ van Albert Hitchcock. Op 8 januari is de première in de Koninklijke Schouwburg te Den Haag.
Een verademing om met Brigitte te spreken. Ze is heerlijk open en praat gemakkelijk. Niet met iedereen is dat zo. Iemand zei een keer dat het de taak van de interviewer is om de zaken ‘open te breken’ wanneer de geïnterviewde niet gemakkelijk praat. Wat dat laatste betreft, bedoel ik dan niet zozeer uit verlegenheid of ‘moeilijk uit je woorden’ komen, maar eerder uit weerbarstigheid, luiheid of simpelweg arrogantie. Enerzijds ben ik er mee eens dat ik als verslaggever natuurlijk ‘de interviewtechnieken’ uit de kast moet kunnen halen. Anderzijds is het heel onhandig als degene die geïnterviewd wordt, om wat voor reden dan ook, onwillig ten opzichte van dat interview staat.
De interviewer heeft informatie nodig om de gewenste boodschap zo helder en correct mogelijk over het voetlicht te brengen… Nodeloos geduw en getrek vergt veel kostbare tijd en energie. Met naderhand misschien veel correcties en/of aanvullingen. Zonde! Maar gelukkig heb ik zelf (even afkloppen!) nooit opvallend ‘moeilijke’ interviews gehad.
Jouw verhaal?
Het leukst vind ik het doen van interviews die dieper ingaan op ‘de mens achter het verhaal’. Verhalen in de geest van iets overwinnen, taboes, wonderen, het dienstbaar zijn aan anderen… Als er nu, of in de toekomst, bij jou ineens een lichtje opgaat -of een belletje gaat rinkelen- schroom niet om contact met me op te nemen.